هانوی، پایتخت زیبا و فرهنگی ویتنام، جاذبه‌های زیادی برای گردشگران دارد. شاید چند روز برای دیدن همه‌ی جاذبه‌های هانوی کافی نباشد اما خوشبختانه بیشتر مکان‌های دیدنی در فاصله‌ی کمی از یکدیگر قرار گرفته‌اند. می‌توانید با یک برنامه‌ریزی شاده از جاذبه‌های جدید و قدیمی شهر دیدن کنید. اگر قصد سفر به هانوی دارید با مجله گردشگری دورو نزدیک همراه باشید تا جاذبه های گردشگری هانوی را به شما معرفی کنیم.
جاذبه های گردشگری هانوی
ارگ سلطنتی تانگ لانگ
ارگ سلطنتی «تانگ لانگ» اغلب به عنوان نماد هانوی شناخته می‌شود. این بنا که ۴۰ متر ارتفاع دارد در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. این بنای تاریخی توسط سلسله‌ی «لی» تاسیس شد و در فاصله‌ی نزدیکی از دیگر جاذبه های گردشگری هانوی واقع شده است. ارگ سلطنتی در روزهای دوشنبه تعطیل است.
نمایش عروسکی آبیِ تانگ لانگ
نمایش عروسکی آبی یکی از هنرهای سنتیِ هانوی است. تماشای نمایش عروسک‌ها که چند عروسک‌گردان حرفه‌ای آن را اجرا می‌کنند یکی از کارهایی است که می‌توانید در هانوی آن را تجربه کنید. این نمایش افسانه‌های معروف ویتنام را بازگو می‌کند.
معبد هوشی مین
«هو شی مین» یکی از مهم‌ترین رهبران ویتنام است. معبد هو شی مین آرامگاه این شخصیت تاریخی است. هو شی مین در در همین معبد در یک تابوت شیشه‌ای قرار گرفته و بازدید کنندگان می‌توانند با بازدید از این آرامگاه ادای احترام کنند. به خاطر داشته باشید که در این معبد باید لباس مناسب بپوشید و رفتار مناسب داشته باشید. کشورهای ارزان برای سفر
دریاچه هوآن کیِم
دریاچه «هوآن کیِم» یا دریاچه‌ی لاک‌پشت یکی از محبوب‌ترین جاذبه های گردشگری هانوی در میان مردم محلی و گردشگران است. در مرکز این دریاچه یک جزیره، در این جزیره معبدی به نام «انگوک سان» قرار دارد که توسط یک پل قرمز و زیبا قابل دسترسی است. این مکان برای عکاسی بسیار ایده‌آل است و زوج‌های زیادی برای گرفتن عکس عروسی به این دریاچه می‌آیند.
بازار دونگ ژوان
بازار «دونگ ژوان» بزرگ‌ترین بازار در هانوی است. در این بازار ۴ طبقه کالای زیادی ازجمله لباس، لوازم الکترونیک و غذا پیدا می‌شود. این بازار مکان ایده‌آلی برای خرید و سپری کردن یک روز و آشنایی با فرهنگ محلی مردم ویتنام است. این بازار یکی از محبوب‌ترین بازارهای توریستی در ویتنام است.
محله قدیمی هانوی
محله‌ی قدیمی هانوی یکی از جاذبه‌های این شهر است و گردشگران می‌توانند در این محل و خیابان‌های باریکش به تماشای معماری‌های قدیمی بپردازند. به‌علاوه، کافه‌ها و رستوران‌های زیادی در این محله وجود دارد که می‌توانید در آن‌ها غذاهای ویتنامی را امتحان کنید.
پارک ملی با وی
پارک ملی «با وی» ۲ ساعت با هانوی فاصله دارد و به دلیل کوه‌ها، آبشارها، کلیساهای قدیمی فرانسوی و زندان‌هایش شهرت دارد. در این پارک حتی می‌توانید چشمه‌های آب گرم را هم ببینید. بهتر است یک روز کامل را به گردش در این پارک ملی اختصاص دهید و برای صرف غذا به رستوران‌های نزدیک درب ورودی بروید.
خانه اوپرای هانوی
خانه‌ی اوپرای هانوی در سال ۱۹۱۱ ساخته شد و یکی از باشکوه‌ترین ساختمان‌های هانوی محسوب می‌شود. گردشگران می‌توانند از اجرای اوپرا و نمایش‌ها لذت ببرند. ساخت این ساختمان از خانه‌ی اوپرای پاریس الهام گرفته شده است. طراحی زیبای این ینا در هنگام شب با نورپردازی‌ها زیبایی دوچندان پیدا می‌کند.
معبد ادبیات
این معبد زیبا «آکادمی سلطنتی»، قدیمی‌ترین دانشگاه در ویتنام را در خود جای داده است. این معبد در سال ۱۰۷۰ توسط امپراطور «لی تانگ تونگ» به عنوان مکانی برای آموزش و یادگیری و به احترام «کنفوسیوس» بنا شد. جاذبه های کردشگری ویتنام
زندان هوآ لو
زندان «هوآ لو» در دهه‌ی ۱۸۸۰ توسط فرانسوی‌ها ساخته شد. اسرای جنگی آمریکایی به طنز این زندان را «هانوی هیلتون» نامیده‌اند. کلمه‌ی «هوآ لو» به معنای «اجاق گاز» است. این هتل مسلما شباهتی به هیلتون ندارد. سناتور «مک‌کین» پس از دستگیری در این زندان نگه داشته شد و یونیفرم او اکنون برای بازدید عموم قرار داده شده است.
موزه قوم شناسی
این موزه بیش از ۵۴ قوم مختلف ویتنام را در معرض نمایش گذاشته است. این موزه برای آشنایی با اقوام ویتنام و تاریخ این کشور مکان جالبی است. موزه‌ی قوم‌شناسی در روزهای دوشنبه تعطیل است.
کلیسای سنت جوزف
کلیسای «سنت جوزف» توسط دولت فرانسه، در زمان استعمار این کشور در «هندوچین» ساخته شد. ساخت این کلیسا در سال ۱۸۸۲ آغاز و در سال ۱۸۸۶ با پایان رسید. این کلیسا با سبک نئو گوتیک ساخته و از کلیسای جامع پاریس الهام گرفته شده است. هنوز هم مراسم عشای ربانی در این کلیسا برگزار می‌شود.
موزه نظامی ویتنام
این موزه یکی از هفت موزه‌ی ملی ویتنام و محلی ایده‌آل برای افرادی است که به تاریخ جنگ علاقه دارند. آثار این موزه هم در فضای داخلی و هم در فضای خارجی موزه به نمایش گذاشته می‌شوند. نمایشگاه این موزه از دوران «هونگ وونگ» آغاز می‌شود؛ این همان زمانی است که به عنوان آغاز ویتنام به عنوان یک کشور شناخته می‌شود.
