امتیاز ما

زمستان های سیبری بسیار سخت هستند. آب دریاچه‌ی بایکال که از بزرگترین دریاچه‌های آب شیرین در جهان است، تا چندین متر منجمد می شود. دمای هوا اغلب زیر صفر است. تنها راه نجات از سرمای کشنده‌ی سیبری، «بانیا» است. بانیا نوعی سونای روسی است. در این سونا افراد می‌توانید ابتدا در بخار گرم بنشینند و سپس درون آب یخ شیرجه بزنند. گفته می‌شود این کار برای بهبود گردش خون بسیار مفید است. در ادامه‌ی این مقاله با مجله دور و نزدیک همراه باشید.

اما در تابستان این مکان به بهشت تبدیل می شود. هوای گرم ، توریست‌ها را به سواحل بایکال می کشاند. جنگل‌های سرسبز «تایگا» که دریاچه‌ی آبی را احاطه کرده‌اند و مکانی که «نرپا» (Nerpa)، فوک دریایی آب‌های شیرین، تنها در آنجا یافت می‌شوند ، را می‌توان دید. این «گالاپاگوس روسیه» است که با حیات وحش بومی پیوند خورده است و یکی از بزرگترین دریاچه‌های جهان است. این دریاچه 25 میلیون سال عمر دارد. حال و هوای تاریخی و اعتقادات بودایی به این مکان اتمسفری مرموز داده است. این مکان با سواحل بی‌نظیر، که تا کیلومترها از شهر فاصله دارند، در تابستان بسیار زیبا هستند.

برخلاف روسیه‌ی غربی، روسیه‌ی شرقی دارای فرهنگ شرقی است و با چین و مغولستان از جنوب و قزاقستان از جنوب شرقی هم مرز است. جمهوری «بوریاتیا» که بخش جنوبی دریاچه را در بر گرفته است، دارای فرهنگ خاصی است. جزیره‌ی «اولخون»، با منظره‌ای از حیات‌وحش بایکال و فرهنگ‌های مختلف، مکانی بسیار عالی برای یک تجربه‌ی به یاد ماندنی است.

داستان‌هایی در مورد بایکال گفته می‌شود. داستان‌هایی در مورد ارواح مقدسی که در این دریاچه ساکن هستند. افراد بومی اعتقاد دارند این ارواح از قرن‌ها پیش در این جا حضور داشته‌اند. این افراد که «شمن» نام دارند در مراسم مختلف به ادعای خودشان، با این ارواح ارتباط برقرار می‌کنند. امروزه،‌ توریست‌ها را در اتوبوس‌های نظامی شوروی سابق از جاده‌های خاکی زیبا به گردش و بازدید از جاذبه‌های این شهر می‌برند. راهنمای تور از قدرت‌های روحانی و معنوی دریاچه و اینکه عمدتا این ارواح در کجا قرار دارند برای مسافران داستان‌هایی می‌گوید.

«شامانکا» همیشه یکی از مقدس‌ترین مکان‌های روی زمین بوده است. حتی هنگامی که بودا در این منطقه رواج پیدا کرد‌، همچنان برای مردم همان قدرت‌های معنوی و روحانی‌اش را داشت. مردم بومی و توریست‌ها، رُبان‌های رنگارنگی به بالای صخره‌ها بسته و یکی را به عنوان پیشکش به خدایان رها می‌کنند. کافه‌ای که در نزدیکی بایکال قرار گرفته، این امکان را به توریست‌ها می دهد که در کنار منظره‌ی زیبای «شامانکا» و «بایکال»، که بیشتر از همه‌ی دریاچه‌های آب شیرین، وسعت دارد، از غذای خود لذت ببرند. در پشت کافه، دهکده‌ی کوچک «Khuzhir» قرار دارد که شامل خانه‌های کوچکی با حال و هوای اروپایی و «بوریاتی»، سوناهای روسی و موزه‌ی فرهنگ و تاریخ بومی است.