سفر کردن یک تفریح غیرقابل انکار برای انسانهاست اما هرچه بیشتر پا به سن میگذاریم، سفر کردن دشوار و دشوارتر میشود. خوشبختانه، به لطف پیشرفت علم و به طور دقیقتر، به کمک واقعیت مجازی راه حل نسبتا معقولی برای افرادی که توانایی رفتن به مسافرت را ندارند، پیدا شده است. واقعیت مجازی مانند هر تکنولوژی نوظهور دیگری، هنوز به طور کامل به مرحلهی استفادهی عمومی نرسیده و کمتر مورد استفاده قرار میگیرد. در ادامه با مجله دور و نزدیک همراه باشید.
همچنین با افزایش جمعیت و افزایش میانگین عمر انسانها، تعداد افراد سالخوردهی جامعه رو به افزایش است. همین موضوع دانشمندان را به فکر فرو برد تا برای تحقق رویای سالمندان دست به کار شوند. این علم نه تنها به کمک سالمندان آمده بلکه مناسب تمام افرادی است که به هر دلیلی در آرزوی دیدن مناطق دیگر جهاناند اما توانایی انجام این کار را ندارند.
«جیک کاهانا» (Jake Kahana) کسی است که بر روی این فناوری تحقیقات و فعالیتهای گستردهای انجام داده، او میگوید ایدهی اولیه الهام گرفته از مادر بزرگش بود که به علت مشغلهی زیاد امکان وقتگذرانی با او را نداشته است. بنابراین به این فکر فرو رفت که راهی پیدا کند تا مادربزرگش هر زمان که بخواهد بتواند او را ببیند.
پروژهی او حاصل ۱۸ ماه تلاش بی وقفه است که نتیجهی آن، فیلمهای ۳ بعدی جمعآوری شده، برای استفاده در واقعیت مجازی و نرمافزاری برای اجرای این فیلمها بوده است. هدف او مشخصا همراه کردن افراد سالخوردهای است که در کنار عزیزان خود نیستند. او آزمایشات خود را بر روی تعدادی از افراد سالخورده انجام داد و با استفاده از گجتهای مخصوص واقعیت مجازی تجربهی سفر به مکانهای دیگر را بر روی این افراد بررسی کرد.
بودن در میان آشنایان برای سالخوردگان بسیار مهم است. طبق تحقیقات کاهانا، بیشتر این افراد تمایل به دیدن این دو مکان دارند: «مکانهای نوستالژیک» و «شرکت در کلاسهای علمی». اما سوال اینجاست که واکنش افراد سالخورده نسبت به این فناوری چگونه است؟ طبق اطلاعاتی که کاهانا منتشر کرده است، استفاده از واقعیت مجازی برای سالخوردگان نه تنها باعث ایجاد هیچ حس ناراحتکنندهای نمیشود بلکه باعث شادابی و فاصله گرفتن از افسردگی آن ها نیز میگردد.
اکثر سالخوردگانی که با واقعیت مجازی به مکانهای مورد علاقهی خود سفر کردهاند، تمایل به استفادهی مجدد از این دستگاه را داشتند. آنها مشتاق بودند تا بدانند دیگر از چه مکانهایی میتوانند به کمک واقعیت مجازی دیدن کنند.
اما این سفرهای مجازی فقط به از بین بردن حس تنهایی کمک نمیکند. فعالیت مغزی بدن تمام افرادی که به سفر میروند، به گونهای تغییر پیدا می کند که ذهن آنها برای دریافت اطلاعات جدید آمادهتر از همیشه است. به بیان دیگر فعالیت مغزی افراد در طول سفر افزایش مییابد و جالب است بدانید که سفر با دستگاه واقعیت مجازی هم دقیقا همین تاثیر را بر روی مغز انسانها میگذارد. این افزایش فعالیت مغز برای جلوگیری از زوال عقلی و آلزایمر بسیار موثر است.
«کاهانا» تنها کسی نیست که با تکیه بر این فناوری سعی در بهبود زندگی افراد سالخورده دارد. یکی دیگر از جدیترین پروژههای واقعیت مجازی در زمینهی کمک به سالخوردگان مربوط به گروه تحقیقاتی دانشگاه «ام آی تی» است. آنها در تلاش هستند که با استفاده از فیلمهای که در گذشته ضبط شده امکان سفر در گذشته را به کمک واقعیت مجازی فراهم کنند.
در انتها باید بپذیریم که واقعیت مجازی هنوز کامل نشده است و برای رسیدن به این مهم نیازمند فراهم شدن زیرساختهای وسیع سخت افزاری و نرمافزاری است. اما ارایه نرمافزارهای کاربردی مانند نرمافزاری که در این مقاله معرفی شد، گام بلندی به سوی توسعهی این علم نوظهور است. باید بدانیم بیشتر فناوریها و نرمافزارهای مرتبط به واقعیت مجازی، جنبهی کاربردی دارند و به بهبود سطح کیفی انسانها به ویژه قشر کمدرآمد جامعه کمک خواهد کرد.
برای خرید بلیط هواپیما به صفحهی اصلی سایت مراجعه کنید.