از گذشته تا امروز، بشر همواره در حال لطمه زدن و نابود کردن طبیعت بوده است و متاسفانه هیچ‌گاه نتوانسته مانند دیگر جانداران سود و منفعتی برای طبیعت داشته باشد. در این مطلب، قصد داریم تا به معرفی گونه های جانوری نادر ایرانی بپردازیم و از ضرورت و لزوم وجود آن‌ها به لحاظ سود و منفعتی که برای اکوسیستم دارند، بگوییم. در ادامه با مجله اینترنتی دور و نزدیک همراه باشید.
شاه‌روباه ایرانی
شاه‌روباه از گونه حیوانات بومی و در حال انقراض کشورمان است. این حیوان کمی از روباه‌های معمولی کوچک‌تر است و به رنگ قهوه‌ای روشن و روی کمر این حیوان به رنگ مشکی است. این حیوان اغلب توسط حیوان‌های بزرگ‌تر مانند سگ‌ها و گرگ‌ها شکار می‌شود که البته انسان‌ها هم به نوبه‌ی خود در کمیاب شدن این روباه نقش به‌سزایی داشته‌اند. زیستگاه شاه‌روباه در جنگل‌ها و دشت‌های نیمه بیابانی است و بیشتر در استان سیستان و بلوچستان دیده شده است. غذای این حیوان اغلب جونده‌ها و پرندگان کوچک است.
شاه‌بوف ایرانی
شاه‌بوف بزرگ‌ترین جغد ایران است. اندازه‌ی این گونه پرنده ۷۷ سانتی‌متر است. شاه‌بوف اغلب در کوه‌ها، مناطق دور افتاده و صخره‌های بیرون زده از کوه‌ها زندگی می‌کند. به دلیل خرافه‌های بی‌اساس، انسان‌ها این پرنده را شوم می‌دانند و فکر می‌کنند این پرنده باعث بدبختی آن‌ها می‌شود. این پرنده تنها در شب می‌تواند پرواز کند. شاه بوف مانند دیگر جغدها در روز به خواب می‌رود و این بهترین فرصت برای شکارچیانی است که شاه بوف را شکار کنند و پس از کشتن این پرنده به دلیل زیبایی که دارد آن در ویترین‌ها می‌گذارند! شاه‌بوف جزو حیواناتی است که نه تنها به انسان ضرری وارد نمی‌کند بلکه برای کشاورزان حکم فرشته‌ی نجات را دارند، زیرا شاه‌بوف آفت‌هایی که باعث خراب شدن محصولات کشاورزان می‌شوند را شکار می‌کنند.
خرس سیاه ایرانی
خرس سیاه ایرانی یکی دیگر از حیوانات در حال انقرض است. این حیوان اغلب در استان‌های سیستان و بلوچستان، کرمان و هرمزگان دیده شده است. طول این حیوان بومی ایران ۱۹۵ سانتی‌متر و وزن آن ۲۰۰ کیلوگرم است. به دلیل ترس انسان‌ها از این حیوان اغلب توسط شکارچیان شکار می‌شود، تا جایی‌که این حیوان هم در معرض انقراض قرار گرفته است.اغلب انسان‌ها به اشتباه فکر می‌کنند غذای این حیوان گوشت است و ممکن است انسان را هم شکار کند اما این اشتباه است چون خرس سیاه تنها گیاهخوار است و هیچ‌گاه به محل سکونت انسان‌ها نزدیک نمی‌شود. زیستگاه این حیوان همواره توسط انسان‌ها خراب شده است و این حیوان برای تولیدمثل به فضای زیادی نیاز دارد.
سار گپه
پرنده‌ی شکاری سار گپه در تمام نواحی کشور یافت می‌شود؛ اما این گونه نیز همیشه توسط شکارچیان شکار می‌شود، تا به خیال خودشان این پرنده نتواند حیوانات محلی کوچک را شکار کند. سار گپه کوچک‌تر از عقاب است و هیچ‌گاه برای شکار کردن به انسان‌ها نزدیک نمی‌شود. رنگ این پرنده شکاری قهوه‌ای روشن است و غذای این پرندگان انواع جونده‌ها مانند موش‌ها هستند که معمولا موش‌ها آسیب فراوانی نیز به محصولات کشاورزان وارد می‌کنند. این پرنده بدون این‌که خودمان متوجه شویم در حال خدمت‌رسانی به ما است. سار گپه جزو پرندگانی است که کوچ می‌کند و در تابستان به شهرهای سردسیر و در زمستان به شهرهای گرمسیر کوچ می‌کند. انسان‌ها تنها خدمتی که می‌توانند به این پرنده بکنند این است که شکارشان نکنند تا بتوانند در کنار دیگر جانداران زندگی کنند.
برای خرید بلیت هواپیما به صفحه اصلی سایت مراجعه کنید.
