ممکن است این اماکن توسط فرازمینی ها ساختهشده باشند ولی این بدان معنی نیست که آنها بهکلی ماورای طبیعی هستند و هیچ تعلقی به زمین ندارند. سیاره زمین یادگاری از گذشتههای دور، آثار دیدنی به جامانده از دوران قدیم و بناهایی که به نظر فراتر از محدودیتهای تکنولوژیکی عصر خود هستند، میباشد. چون این آثار هم بزرگ هستند هم سنگین و هم پیچیده. بلیط هواپیما به شهر های مختلف
در این قسمت به تشریح باقی این مکانهای عجیب خواهیم پرداخت. در ادامه با مجله دور و نزدیک همراه باشید.
جزیره ایستر
جزیره ایستر مجموعه از مجسمههای عجیبوغریب است. موآی، نامی است که به این مجسمههای اسرارآمیز دادهاند. میزان پیچیدگی و رمزآلود بودن این جزیره تقریباً مشابه تمامی مکانهایی است که پیشتر به تفضیل در مورد هرکدام به تفضیل توضیح دادیم. اما چگونه مردم «راپانوء» توانستند این شمایل عجیب را در بیش از ۱۰۰۰ سال پیش بسازند؟ و چرا مجسمههای موآی تنها به جزیره ایستر محدودشدهاند؟ پاسخ سؤالاتی مشابه همچنان مجهول باقیماندهاند.
تقریباً ۹۰۰ چهره انسان روی سنگهای جزیره حکاکی شدهاند که همگی در اطراف جزیره آتشفشانی پراکنده هستند. هر سنگ در حدود ۳۰۰ فیت ارتفاع دارد و وزن هرکدام به ۱۴ تن میرسد. به نظر میرسد سنگها، از معدنی بنام «رانوراراکو» که حاصل انفجار آتشفشان جزیره بوده، استخراجشدهاند، بیش از ۴۰۰ مجسمه دیگر در نواحی مختلف جزیره ساختهشده بودند که برخی از نمونههای کامل شده همچنان در انتظار انتقال به محل موردنظر هستند.
دلیل تراشیده شدن سنگهای موآی همچنان معما باقیمانده است، به نظر میرسد دلیلش مذهب یا آیینی محلی باشد. همچنین کاملاً مشخص نیست که چه بر سر سازندگان راپانوئی مجسمهها آمده است، اما بر اساس یکی از تئوریها، تمدن جزیره در بلایی سقوط کرده که خودش عامل آن بوده است. شاید دلیلش عاملی بوده که فقط فرازمینیها از آن خبر داشتهاند و به مردم جزیره آن را آموختهاند و آنها را از هرگونه افشای آن منع کرده باشند.
صورتکهای روی مریخ
اگر مسیری که ایلان ماسک در پیشگرفته به نتیجه ختم شود، انسان تا پایان قرن خواهد توانست از نزدیک «صورتکهای روی مریخ» را مشاهده کند. با توجه به تصاویری که از سوی کاوشگر وایکینگ ۱ در سال ۱۹۷۶ فرستادهشده است، چهرههایی روی مریخ دیده میشوند که هرکدام نزدیک به دو مایل طول دارند و در منطقهای بنام «Cydonia» واقعشدهاند. این دشت صاف در حدفاصل میان شمال و جنوب واقعشده است. در آن زمان، دانشمندان در این فکر بودند که «صورتکها» در اثر سایه تشکیلشدهاند، اما در طول دهههای بعدی ایده مبنی بر سفر فرازمینیها به منظومه شمسی و بهجا گذاشتن شواهدی گواه و حضورشان طرفداران بیشتری پیداکرده است.
در سال ۲۰۰۱ فضاپیماهای ناسا تصاویر باکیفیتتر و با رزولوشن بالاتری از این صورتکهای موجود روی سطح مریخ تهیه کردند. اما آنچه که مشاهده شد، هیچ چهرهای نبود. درواقع چیزهایی که در تصویر دیده میشود یک زاویه متفاوت از تپههای موجود روی سطح مریخ بودند. مثل همه تصاویر عجیبی که از جلوههای طبیعی روی زمین گرفته میشود.