«تراسیلوانیا» به عنوان یک مکان ترسناک و رازآلود به شناخته می‌شود. مکانی که محل تولد یکی از ترسناک‌ترین شخصیت‌های ژانر وحشت ادبیات جهان است. «کنت دراکولا» که توسط «برام استوکر» نویسنده‌ی ایرلندی به جهان ادبیات معرفی شد و در اندک زمانی به مشهورترین خون آشام تاریخ بدل گشت، در قلعه‌ای در ترانسیلوانیا زندگی می‌کرد. ولی آیا ترانسیلوانیا آنقدرها هم که گفته می‌شود ترسناک است؟ در ادامه با مجله دور و نزدیک همراه باشید.
ترانسیلوانیا در رومانی قرار دارد. منطقه‌ای که هم تاریخ دارد و هم طبیعت و این دو عنصر کافی است که شما سری به آنجا بزنید. این منطقه جاذبه‌های طبیعی متنوعی دارد و فرهنگ آنجا هم جذابیت‌های شگرفی برای بازدیدکنندگان خواهد داشت.
ترانسیلوانیا در شرق کوهستان «کارپتیان» واقع شده است. قله‌های آن مقصد پرچالشی برای کوهنوردان است. «پوستاورا» و «موادووینو» دو قله‌ای هستند که کوهنوردان زیادی را به خود جلب می‌کنند. قله‌ی کارای مان هم جاذبه‌ی ویژه‌ای برای صعود کنندگان به آن داد؛ صلیبی نصب شده روی قله به عنوان یادبود پایان جنگ جهانی اول.
دیگر جاذبه‌ی طبیعی ترانسیلوانیا، خرس‌های قهوه‌ای آنجاست. حدود ۵ هزار خرس در جنگل‌های دامنه‌ی کوه «کارپات» آزادانه زندگی می‌کنند. در زمان تسلط کمونیست‌ها بر رومانی، تنها «چاوسشکو» رهبر خونریز این کشور حق شکار خرس در این منطقه را داشت.
اما بدون شک تاریخ مرموز و پر از خونریزی ترانسیلوانیا مهم‌ترین عامل سفر به آنجا خواهد بود. نام ترانسیلوانیا در لغت به معنای «شهر هفت قلعه» است. از قرن دوازدهم به این سو قلعه‌های متعددی برای دفاع از این منطقه در مقابل هجوم‌های پر تعداد که توسط اقوام گوناگونی صورت می‌گرفته ایجاد شده است. از مغولان تا عثمانی‌ها، ترانسیلوانیا را مورد تاخت و تاز قرار داده‌اند. یکی از مشهورترین قلعه‌های این شهر، قلعه‌ی «سبوس» است که به خانه‌ی دارکولا مشهور است. سنگ ینای آن در اوایل قرن ۱۳ میلادی توسط عده‌ای از شوالیه‌های «توتنی» گذاشته شد اما مغول‌ها ویرانش کردند.
پس از بازسازی دوباره، این قلعه به عنوان دژ دفاعی در مقابل عثمانی‌ها مورد استفاده قرار گرفت. اما دلیل نامگذاری آن به عنوان قلعه‌ی دراکولا به قرن پانزدهم بر می‌گردد؛ زمانی که «ولد دراکولای سوم» در دوران سلطنتش این قلعه را مقر خود ساخته بود. این پادشاه در طول ۶ سال اول سلطنتش بین ۲۰هزار تا ۴۰هزار نفر را شکنجه و اعدام کرده است. افرادی از مردم عادی گرفته تا مخالفان و رقبای سیاسی. به همین دلیل به در میان مردم به خون‌آشام معروف بود. معمولا دراکولا را به لطف برام استوکر و اقتباس‌هی گوناگون سینمای از کتابش، امروزه با لباس‌های سیاه وسرخ و شنلی بلند می‌شناسیم. در واقعیت هم اینطور بوده. او لباسی سیاه با آستر سرخ به تن می‌کرد و علاقه‌ی زیادی هم به نوشیدن نوعی شراب سرخ داشت.
هم‌اکنون این قلعه محبوب‌ترین جاذبه‌ی سفر به ترانیسیلوانیا است. «خانه‌ی دراکولا» که برخلاف اسمش هیچ ربطی به او ندارد، و «قلعه‌ی پیلز»، با وجود شهرت کمتر نسبت به قلعه‌ی دراکولا، معماری رسانسی و نئوگوتیک فوق‌العاده‌ای دارند. بخش‌هایی از ترانسیلوانیا هم چهره‌ی قرون وسطایی خود را تا حدودی حفظ کرده است.
معدود روستاهایی در مراتع «ویلدفلاور» همچنان سنت‌های قرون وسطایی خود را دارند و گویی که مدرنیته هنوز به آنجا قدم نگذاشته است.
