تعدادی جزایر خطرناک در دنیا هستند که به علل مختلف نمی‌توان و نباید در آن ها قدم گذاشت کم نیست. جزایری با مواد رادیواکتیو، جریان‌های خطرناک و کُشنده‌ی آبی، بومیان خطرناک و … تنها چند نمونه از تهدیداتی هستند که در این جزایر انسان‌ها را تهدید می‌کنند. اما خطرناک‌ترین جزیره‌ی دنیا یکی از مرگ‌آورترین رازها را در خود جای داده است. با مجله‌ی گردشگری دور و نزدیک همراه باشید تا با خطرناک‌ترین جزیره‌ی دنیا بیشتر آشنا شوید. بلیط هواپیما را ارزان خریداری کنید.
رامره خطرناک‌ترین جزیره‌ی دنیا
در اعماق جنگل‌های جزیره‌ی «رامره» در میانمار، یکی از بزرگترین دشمن‌های بشریت زندگی می‌کند. کروکودیل‌های آب شودکه وزن‌شان تا حدود ۲۲۰ پوند معادل ۹۹۷ کیلوگرم هم می‌رسد و حدود ۷ متر طول دارند ساکنین این جزیره هستند. بر اساس گفته‌ی «نشنال جغرافی» این کروکودیل‌ها قابلیت خوردن انسان را هم دارند. این گونه از کروکودیل‌های کُشنده بزرگترین نژاد کروکودیل هستند و جنگل‌های مانگروی جزیره‌ی رامره را خانه‌ی خود می‌دانند. خطرناک ترین بزرگراه آمریکا
نبرد خطرناک‌ترین جزیره‌ی دنیا جزیره رامره
آنچه این جزیره به خطرناک‌ترین جزیره‌ی دنیا تبدیل کرده، کروکودیل‌های است که در جنگ جهانی دوم، جان سربازان ژاپنی را گرفته و داستان نبرد معروف جزیره‌ی رامره را رقم زدند. در دوران جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵، نبردی در جزیره‌ی رامره رخ داد. در این نبرد معروف ارتش بریتانیا گروهی از سربازان ژاپنی را به جنگل‌های این جزیره کشاندند. گفته می‌شود تنها ۵۰۰ نفر از ۱۰۰۰ جنگجویی که به این جزیره آمدند توانستند از سمت دیگر جزیره خارج شوند. نیمی دیگر از این سربازان طعمه‌ی کروکودیل‌های گرسنه‌ی جزیره شدند. این رخداد اکنون به عنوان «بیشترین تعداد مرگ در اثر حمله‌ی کروکودیل» در کتاب رکوردهای گینس به ثبت رسیده است.
نبرد سربازان بریتانیایی و ژاپنی در این جزیره به مدت ۶ هفته طول کشیده بود و نیروهای بریتانیا برای اینکه حملات بیشتری انجام دهند به یک پایگاه هوایی نیاز داشتند. سربازان ژاپنی که توسط نیروهای دشمن به این جزیره‌ی گرمسیری کشانده شده بودند و باید به نیروهای دیگر خود در آن سوی جزیره می‌پیوستند دو راه بیشتر نداشتند؛ یا باید تسلیم می‌شدند یا از مردابی عبور می‌کردند که پر از کروکودیل‌های عظیم‌الجثه و خطرناک بود.
هردو نیرو در وضعیتی بلاتکلیف به سر می‌بردند؛ تا زمانی‌که تفنگداران دریایی سلطنتی بریتانیا به همراه تیپ ۳۶ ارتش پیاده نظام هندوستان موقعیت سربازان ژاپنی را تغییر داده و شرایط را برای آن‌ها سخت‌تر کردند. این مانور سربازان ژاپنی را به قسمت تقسیم کرد و حدود ۱۰۰۰ نفر را محاصره کرد.
به نیروهای بریتانیایی دستور داده شد تا حلقه‌ی محاصره‌ی سربازان ژاپنی را تنگ‌تر کنند. سربازان ژاپنی راهی جز تسلیم نداشتند اما آن‌ها به جای تسلیم تصمیم گرفتند از مرداب خطرناک جزیره که پر از کروکودیل‌های غول‌پیکر بود عبور کنند. این‌جا بود که اوضاع از بد به بدتر تغییر پیدا کرد. مرداب‌های مانگرو پر از گِل بودند و سرعت حرکت آن‌ها را بسیار پایین می‌آوردند. نیروهای بریتانیایی اوضاع را رصد می کردند اما به دنبال ارتش ژاپن نرفتند زیرا می‌دانستند چه چیزی در آن مرداب انتظار آن‌ها را می‌کشد: کروکودیل‌ها.
کروکودیل‌های آب شور بزرگترین خزندگان در تمام دنیا هستند. یک کروکودیل نرِ معمولی حدود ۵ متر طول و حدود ۵۰۰ کیلوگرم وزن دارد. بزرگ‌ترینِ این کروکودیل‌ها به ۷ متر طول و حدود ۹۰۰ کیلوگرم وزن هم می‌رسد. مرداب‌ها محل زندگی طبیعی این کروکودیل‌ها هستند. جالب است بدانید که انسان‌ها هرگز با قدرت، سرعت و اندازه‌ی آن‌ها قابل مقایسه نیستند. خطرناک ترین مکان های جهان
ژاپنی‌ها باوجود اینکه می‌دانستند کروکودیل‌های آب شور قادر به خوردن انسان‌ها هستند، باز هم تصمیم به عبور از مرداب گرفتند. کمی پس از ورود به مرداب، سربازان با بیماری، کم‌آبی و گرسنگی روبه‌رو شدند. پشه‌ها، عنکبوت‌ها، مارهای سمی و عقرب‌هایی که در این جنگل زندگی می‌کردند باعث ضعیف‌تر شدن هرچه بیشتر سربازان شدند. با ورود سربازان به قسمت‌های عمیق‌تر مرداب کروکودیل‌ها ظاهر شدند. مشکل بزرگ‌تر این بود که کروکودیل‌های آب شور جانوران شب‌زی هستند و در شکار در شب بسیار ماهرند.
طبق گفته‌ی سربازان بریتانیایی کروکودیل‌ها سربازان ژاپنی را از بین برده و خوردند. آن‌ها در خاطرات خود آن شب را آمیخته با صداهای وحشتناکی که زمین کمتر به خود دیده است توصیف می‌کنند. تنها نیمی از ارتش ژاپن از مرداب زنده بیرون آمدند اما بسیاری از آن‌ها درگیر عفونت و بیماری شده بودند.
